امام رضا(ع) : اگر بر حسین(ع) بگریی چندانکه اشک تو بر دوگونه ات جاری شود خدای تعالی هر گناهی کرده باشی بیامرزد خُرد یا بزرگ ، اندک یا بسیار . ص 32

امام رضا(ع) : اگر برای چیزی گریه خواهی کرد برای حسین بن علی(ع) گریه کن برای اینکه او را مانند گوسفندی ذبح کردند و هیجده مَرد از خاندان او با او کشته شدند که روی زمین مانند آنها نبود و هفت آسمان و زمینها برای کشته شدن او گریستند و چهار هزار فرشته برای یاری او فرود آمدند ، او را یافتند کشته شده ، و نزد قبر او آشفته موی و گَرد آلودند تا وقتی که حضرت مهدی(عج) برخیزد و از یاران او باشند و شعار آنان یا لثارات الحسین است .

ثواب لعنت کردن بر قاتلین امام حسین (ع) :

امام رضا(ع) : اگر خوشحال میکند تو را که در غرفه های ساخته در بهشت همنشین پیغمبر خدا و خاندان او باشی کشندگان حسین(ع) را لعنت کن .

امام رضا(ع) : اگر تورا مسرور میکند که ثواب تو مانند ثواب آن کسانی باشد که با حسین(ع) شهید شدند هر گاه یاد او بکنی بگو : یا لَیتنی کُنتُ مَعَکُم فَاَفوزَ فَوزاً عظیماً (سوره نسا ، آیه 73) / ص 32

امام صادق (ع) : امام حسین(ع) نظر میکند به کسی که بر وی گریه میکند و از خدا طلب آمرزش میکند برای او ، واز پدرخود میخواهد که استغفار کند و میگوید ای گریه کننده اگر بدانی که خداوند برای تو چه مهیّا کرده است شادمان میگردی . ص 35

اگر دلت تو روضه سوخت آه بکش زیرا :

امام صادق (ع) : آه کشیدن غمگین برای ستمی که برای به ما رسیده است تسبیح است و اندوه او برای ما عبادت .

امام صادق(ع) : هرکس یاد مصائب ما کند و از چشمش به اندازه ی بال مگسی اشک بیرون آید خواوند گناهان او را بیامرزد هر چند مانند کف دریاها باشد . ص 37

اگه گریه ات نمیگیره خودتو به شکل تباکی (گریه کنا یعنی به شکل گریه کنا) در بیار زیرا :

امام صادق(ع) : هرکس درباره ی حسین (ع) تباکی کند یعنی خود را گریان نماید بهشت از برای اوست . ص 37

هر موقع که آب میخوری و سلام به امام حسین(ع) میدی و لعنت بر دشمنان امام حسین(ع) میکنی :

امام صادق(ع) : هیچ بنده ای آب ننوشد که یاد حسین(ع) کند و لعن بر قاتل او فرستد مگر اینکه خدای متعال برای او صدهزار حسنه بنویسد ، و صدهزار گناه او را محو نماید ، و صدهزار درجه مقام او را بالا برد ، و چنان باشد که صد هزار بنده آزاد کرده است ، و خداوند اورا خرّم و خوشدل محشور گرداند . ص 39

پیامبر اکرم (ص) : خوشا کسی که از دوستان حسین (ع) و شیعه ی اوست ، ایشانند والله فائزین در روز قیامت . ص 42



امام رضا (ع) : هرگاه محرم می آمد ، هیچ کس پدرم را خندان نمیدید و گریه میکرد ، و روز عاشورا روز اندوه و گریه فراوانی بر او بود . منتهی الآمال 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: